Dnia 27.04.2012r. w Regionalnym Centrum Edukacji Zawodowej miało miejsce uroczyste zakończenie roku szkolnego uczniów czwartych klas Technikum Zawodowego i słuchaczy Uzupełniającego Liceum dla Dorosłych. Co roku, gdy wiosna jest już w pełni i zakwitają kasztany przychodzi czas na pożegnanie... Chociaż wiadomym jest - jak pisał Wiktor Hugo - że życie składa się z powitań i pożegnań, to zawsze tego dnia niejednemu uczniowi i nauczycielowi kręci się w oku łza. Tak też było tym razem.
Warto podkreślić, że zebranych zaszczycili swą obecnością zawsze pamiętający o RCEZ goście - przyjaciele szkoły: Ksiądz Kanonik Proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie - Józef Huzar, Wicestarosta Powiatu Lubartowskiego - Pan Jacek Zalewski. Tradycyjnie, zacni goście podzielili się refleksją na temat wyjątkowej misji szkolnictwa, na temat przemijającego czasu, na temat młodzieży i pokładanych w niej nadziejach. Odczytany został także list od Starosty Powiatu Lubartowskiego – Pana Fryderyka Puły. Każde wypowiedziane zdanie miało wymowne, głębokie znaczenie. Tego dnia - jak zwykle niezawodnie - można było liczyć na obecność Przewodniczącej Rady Rodziców RCEZ w Lubartowie - Pani Katarzyny Czubackiej. Skierowała ona do zebranych niezmiernie ciepłe słowa. Ciepłe słowa wygłosiła także – tworząca model szkoły na miarę wyzwań współczesności - Pani Dyrektor Hanna Borzęcka.
Trzeba przyznać, że podczas uroczystości panował niecodzienny, podniosły nastrój. Dostojnie prezentował się prowadzący całość uroczystości Przewodniczący Samorządu Uczniowskiego - Karol Rola. Podobnie - przedstawiciele klas maturalnych: Krystian Grzechnik i Marcin Woźniak, którzy składali podziękowania Dyrekcji, Wychowawcom i Nauczycielom. Wspominali oni rok 2008 i pierwsze chwile w nowej placówce. Wspominali najbardziej charakterystyczne epizody z lat spędzonych w murach szkoły... Nie sposób w tym momencie nie wspomnieć o pożegnaniu jakie przygotowała klasa 4 TH. Uczniowie zaśpiewali przygotowaną przez siebie piosenkę…
Czy wiesz kochana szkoło, jak będzie cię brak?
Czy będziesz tęsknić tak, jak będę ja?
Nigdy nie zapomnę tych wspaniałych chwil
Wszystko w pamięci utkwi mi..
Nie ma takich prostych słów,
Co oddadzą to, co boli mnie…
A wszystko to, bo szkołę kocham.
I nie wiem, jak ja będę bez niej żyć.
Wszystkim wam ja chcę, podziękować dziś
Za mile spędzone dni…
Podczas jej śpiewania mieszały się wszystkie emocje. Emocje te – jak można było zaobserwować - udzieliły się pozostałym zebranym… i nawet wręczane uczniom nieco później nagrody, nie mogły się z tym wzruszeniem zmierzyć.
Oprac. Iwona Mocior