Dla większości z nas listopad jest miesiącem, w którym pochylamy się nad grobami tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Jesienna aura, zamierająca przyroda i nostalgia coraz krótszych dni, skłania nas do refleksji nad nieubłaganym upływem czasu, przemijaniem i kruchością ludzkiego życia. Przed nami czas zadumy nad śmiercią bliskich, obcych, swoją własną.

W tym roku, wspominając wszystkich bliskich, z którymi już nigdy nie spotkamy się za życia, pamięci naszej szczególnie polecamy zmarłych ze społeczności szkolnej Regionalnego Centrum Edukacji Zawodowej w Lubartowie- Panią Marię Zbiciak, nauczyciela religii i Michała Brzyskiego, ucznia klasy 3 T, którzy tak nagle odeszli z tego świata.

Kościół katolicki przypomina jednak, że w tym szczególnym czasie oddajemy także cześć tym, którzy już weszli do chwały niebieskiej i otaczając nas opieką, wskazują drogę do świętości.

1 listopada, Dzień Wszystkich Świętych, ma już wielowiekową tradycję. Uroczystość obchodzona jest bowiem właściwie od początków chrześcijaństwa. Początkowo sławiąc męczenników i zmarłych hierarchów kościelnych, za sprawą papieża Jana XI w 935r. na stałe zapisała się w obrzędowości Kościoła katolickiego na całym świecie i oddawać ma hołd świętym ,,z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków”(Ap 7,9). Jest to zatem dzień radosny, podczas którego dziękujemy świętym, a zwłaszcza swoim patronom, za opiekę i łaski wyproszone u Boga.

Ci, którzy nie mogą się jeszcze cieszyć radością przebywania w niebie, gdyż mają do spłacenia pewne długi, szczególnie potrzebują naszej modlitwy. 2 listopada Kościół wspomina Wszystkich Wiernych Zmarłych i poprzez nabożeństwo zwane w tradycji polskiej Zaduszkami, śpieszy z pomocą zmarłym pokutującym w czyśćcu. W tym dniu, niezależnie od tego w co wierzymy, myślami obejmujemy zmarłych z naszych rodzin, przyjaciół i bliskich. Odwiedzamy cmentarze, zapalamy znicze i dekorujemy kwiatami groby zapewniając o stale żywej pamięci, miłości i szacunku. Nie można nam także zapominać o tych, którzy poświęcili się walce o Ojczyznę. To dzięki nim dzisiaj możemy żyć w wolnym kraju. Zapalmy świeczkę na Grobie Nieznanego Żołnierza i poświęćmy chwilę na modlitwę za poległych w walce o niepodległość.

Pozostając wierni naszym polskim tradycjom i obyczajom, postarajmy się te dni świąteczne spędzić w atmosferze refleksji i zadumy nad przeszłością łącząc się duchowo z tymi, którzy odeszli. Nie pozwólmy, aby ważniejsza stała się dla nas dekoracja grobu, niż Ci, którzy w nim spoczywają. Szanujmy cmentarze i inne miejsca poświęcone pamięci zmarłych, gdyż pamięć o przodkach stanowi jeden z najważniejszych elementów kultury i czyni nas wspólnotą, a życie ludzkie staje się czymś więcej, niż tylko ziemskim bytowaniem. ,,Nie umiera bowiem nigdy ten, kto trwa w pamięci żywych”.

oprac. Joanna Lipska